Ένας βοσκός του βασιλιά της Λυδίας που ονομάζονταν Γύγης βρίσκει τυχαία
ένα μαγικό δακτυλίδι μετά από δύο καταστροφικά φυσικά φαινόμενα. Την ώρα που
έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντά του, έπιασε φοβερή καταιγίδα και έγινε τόσο
δυνατός σεισμός, ώστε άνοιξε η γη κάτω απ' τα πόδια του. Κατέβηκε στη χαράδρα
που δημιουργήθηκε και εκεί είδε ένα μεγάλο χάλκινο κούφιο άλογο. Από κάποια
ανοίγματα στα πλευρά του κοίταξε μέσα του και διαπίστωσε ότι εκεί ήταν
ξαπλωμένος ένας νεκρός με διαστάσεις σχεδόν γιγαντιαίες. Και το σημαντικότερο,
φορούσε στο χέρι του ένα χρυσό δακτυλίδι. Ο Γύγης το πήρε και ανέβηκε πάλι στην
επιφάνεια. Κάποια μέρα διαπίστωσε ότι το πολύτιμο εύρημά του είχε μία μοναδική
μαγική δύναμη. Περιστρέφοντας την πέτρα του προς το εσωτερικό της παλάμης του,
γινόταν αόρατος και εμφανιζόταν πάλι, γυρίζοντας το δακτυλίδι προς την
αντίστροφη φορά. Ο ταπεινός βοσκός είχε λοιπόν στα χέρια του ένα τεράστιο όπλο.
Μπορούσε να κάνει οτιδήποτε επιθυμούσε, χωρίς να γίνεται αντιληπτός και κυρίως,
χωρίς να τιμωρείται ή έστω να επιπλήττεται. Από τη μια στιγμή στην άλλη
απέκτησε μια τεράστια δύναμη, η οποία μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελός του,
επιτρέποντάς του να αδικεί χωρίς να γίνεται αντιληπτός, φτάνοντας ως το
έγκλημα. Και πραγματικά έτσι έγινε. Ο ασήμαντος μέχρι τότε Γύγης έγινε στενός
φίλος της βασίλισσας και με τη βοήθειά της εξολόθρευσε τον αφέντη του και πήρε
ο ίδιος την εξουσία. Κατέλαβε λοιπόν μια θέση που του χάρισε η δύναμη ενός
χρυσού κρίκου, χωρίς να υπολογίσει τα άδικα μέσα που χρησιμοποίησε, αλλά με
μοναδικά κίνητρά τη δόξα και τον πλούτο.
Ερώτηση 1η
Εάν
ξαναγράφατε το τέλος της ιστορίας θα αλλάζατε κάτι ή όχι και γιατί;
